 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Ціха, так ціха – ні ветру, ні шуму... Быццам лес белую думае думу. Не зашуміць, не засьвішча віхор, Не шалахнецца засьнежаны бор. Цягнецца белы мой сьлед адзінокі, Цягнецца ў гурбах між сосен высокіх. Ледзь пуцяводныя зоры відаць. Думак бязьсьледна плыве чарада. Цяжка ісьці, прыстаюць ужо ногі, – Толькі мне нельга спачыць ля дарогі, Нельга спыніцца ў дрымотным бары... Трэба няспынна ісьці да зары!
1935
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|